Ik heb de X100V nu (november 2021) ruim een jaar. Tijd voor een blog.
Ik durf mezelf best een 'gear freak' te noemen. Ik kan er weinig aan doen. Zodra Fujifilm een nieuwe body of lens aankondigt, is mijn interesse gewekt. Ondanks dat ik geïnteresseerd ben in nieuwigheden, heb ik gelukkig inmiddels het punt bereikt waarop ik kan zeggen dat ik alles bezit wat ik nodig heb voor mijn fotografie en dat ik me gelukkig weer meer focus op het doel (beeld) dan het middel (apparatuur). En jawel beste mensen, dat scheelt een hoop geld en gepeins. Voor mijn portretfotografie gebruik ik voor 90% van de tijd mijn Fujifilm Xpro-3 met de 50mm f/1.0. Naast portretfotografie hou ik ook van het fotograferen van het dagelijks leven in documentairestijl; ongeposeerde, echte momenten. Hoe alledaagser, hoe mooier. Voor die tweede interesse had ik nog niet mijn draai gevonden wat betreft beeldhoek. Ik besefte dat ik te veel bezig was met apparatuur en te weinig met de momenten zelf, terwijl de momenten juist het belangrijkst zijn. Dus ik wist wat ik nodig had: een simpele camera die ik altijd meeneem, die ik niet thuis laat omdat ie te zwaar is en die mij niet in de verleiding brengt om voor de zekerheid nog drie extra lenzen in mijn tas te gooien, die mij uiteindelijk alleen maar in de weg zitten. Een aantal eigenschappen die voor mij belangrijk waren: een lichtsterke lens, scherp beeld, lichtgewicht, compact, een redelijke (maar niet te) grote hoek zodat ik context betrek in mijn foto's. De Fujifilm X100V was de perfecte kandidaat.
Uiteraard heb ik ook een tweedehands X100F overwogen om geld te besparen, maar de X100V heeft drie eigenschappen waardoor ik toch koos voor het nieuwste model: een 23mm-lens versie 2.0 met een aanzienlijk verbeterde close focus, een kantelbaar scherm en meer opties met betrekking tot in body (kleuren)instellingen.
De X100-serie
Voor ik inga op de foto's die ik er het afgelopen jaar mee heb gemaakt, praat ik je eerst bij over de X100-serie van Fujifilm. Als je al weet wat de serie inhoudt, scroll deze alinea dan vooral voorbij.
De X100-serie van Fujifilm is een serie compactcamera's met een vaste lens die niet kan zoomen. De lens heeft een beeldhoek van 23mm op een apsc-sensor, dus 35mm op een full frame sensor. De X100-serie werd in 2010 in het leven geroepen met als eerste camera van de serie: de Fujifilm X100. De tweede versie kreeg de naam X100S (second), vervolgens de X100T (third), daarna (je raadt het al) de X100F (fourth) en als vijfde werd de X100V (romeinse vijf, de f was al bezet) op de markt gebracht.
Converters
Fujifilm begreep dat de X100-serie soms tekort kan schieten omdat de lens dus niet zoomt en niet wisselbaar is, daarom brachten ze twee converters op de markt. Converters zijn lenzen die je over de originele lens heen schroeft. De TCL is een teleconverterlens die een beeldhoek geeft van 33mm (50mm full frame). Daarnaast is er een WCL (wideconverterlens) op de markt die een beeldhoek geeft van 19mm (28mm full frame). Daarmee is de camera nóg veelzijdiger.
Toen ik jaren geleden het bestaan ontdekte van deze serie camera's, begreep ik niet waarom iemand een camera zou kopen waar je geen verschillende lenzen op kunt zetten en die een lens heeft die niet eens kan zoomen. Gelukkig worden we met de jaren meestal ook een beetje wijzer en zo leerde ik dat less vaak more is. In november 2020 was de X100V van mij.
De camera is zo simpel, dat het mij laat focussen op mijn omgeving en op momenten en niet op apparatuur. Daarnaast is de kwaliteit gewoon top, dus ik hoef me geen zorgen te maken over het eindresultaat (tenzij ik zelf de foto verpruts, maar dat ligt dan niet aan de camera). Uiteraard is het soms limiterend om enkel met een 35mm-beeldhoek te kunnen fotograferen, maar dat biedt ook weer uitdaging. Wel heb ik de TCL en WCL gekocht en vaak bij me voor het geval dat, maar meestal ga ik alleen met de camera zonder converters de deur uit.
Fotografie
Zoals gezegd fotografeer ik mijn portretten bijna altijd met de Xpro-3 + 50mm f1. Wanneer ik niet uit ben op close-up portretten, gebruik ik mijn X100V. Ik fotografeer daarmee in documentairestijl: dus ongeposeerd en met een context die informatie toevoegt. Mijn onderwerpen zijn mensen, mooie details en mijn alledaagse omgeving.
Het alledaagse
Ik hou echt van het fotograferen van de meest alledaagse momenten. Als ik kijk naar fotoboeken die mijn moeder vroeger heeft gemaakt, vol foto's van mijn ouders, broer, zus en mij, dan zijn uiteraard de foto's van belangrijke momenten heel mooi, maar de momenten die toen zo normaal waren, vind ik nu het mooist om op terug te kijken. Dat maakt dat ik bijna altijd mijn camera bij me heb, ook in huis, om die kleine momenten te vangen die later bijzonder zijn. Het mag een wonder heten dat de mensen om mij heen mij (en mijn camera) nog niet zat zijn. En je ziet het goed; ook ik sta wel eens op foto's! Mijn vriend leert het wel.
Documentairestijl
Nog een groot voordeel van een compacte camera: hij is klein en onopvallend. Soms fotografeer ik intieme, moeilijke of gevoelige momenten. Dan vind ik het alles behalve respectvol om een enorme camera op iemand te richten. De X100V biedt mij de mogelijkheid om onopvallend te blijven en op die manier intieme momenten te fotograferen, dat is soms heel belangrijk in mijn fotografie.
Connie
Gaat sinds november 2020 voor de tweede keer de strijd aan tegen kanker. Ze wil laten zien hoe ze positief blijft.
Koudwaterzwemmen tegen een whiplash
Tom is in september 2019 aangereden en heeft hier een whiplash aan overgehouden. Sindsdien loopt er een zaak tegen de veroorzakende partij, maar ondertussen heeft Tom nog amper hulp gekregen. Wel staat hij elke dag op met veel pijn. Iets wat hij zelf kan doen, wat kort verdovend werkt, is koudwaterzwemmen.
Omgeving
Ik categoriseer de volgende foto's onder ''omgeving'' omdat ik betwijfel in hoeverre de foto's vallen onder ''straatfotografie''. Feitelijk zijn ze genomen op straat, maar het leven op straat ontbreekt soms in de foto's. Blijkbaar vind ik leegte leuk om te fotograferen, of ik durf mensen op straat niet te vragen of ik ze mag fotograferen, dat is ook goed mogelijk. Leerpuntje.
Natuur
Ik raak niet uitgepraat over dit mooie apparaatje, dus ik a nog even door. De X100V leent zich perfect voor mindfulnessachtige wandelingen in de natuur. Heerlijk gefocust op kleine simpele bloemetjes en mooie landschappen. Wie doet je wat?
Auto's
Ik weet er weinig van, maar ik heb wat met mooie auto's. Kijk maar:
Portret
Ik heb nog niet zo gek veel portretten gemaakt met deze camera, omdat ik daarvoor altijd mijn XT-3 pak. Wel wil ik de X100V er vaker voor gebruiken. Bij deze drie portretten.
Filmsimulaties
Af en toe zijn mensen geïnteresseerd in de mooie kleuren van mijn foto's. Ik heb geen geduld voor nabewerking, dus ik bereik dit niet met een nabewerkingsprogramma. Uiteraard zet ik wel vaak de puntjes op de i naderhand, maar dan besteed ik niet meer dan een minuut aan een foto. Wat ik wel doe, is het instellen van filmsimulaties. De Fujifilmcamera's zijn voorzien van een aantal standaard simulaties in de camera. Zie het als een filter. Deze ''filters'' simuleren filmrolletjes van vroeger, vandaar dat het filmsimulaties zijn. Zo zit classic chrome, classic negative, astia, monochrome en meer al in de camera als optie. Wat je daarnaast nog kunt doen, is het aanpassen van deze simulaties, zodat ze nog mooier worden. Ik gebruik de website van Fuji X Weekly voor de ''recepten''.
Mocht je nou vragen of opmerkingen hebben met betrekking tot de X100V, dan mag je mij altijd even een berichtje sturen.
