Sinds de zomer van 2014 ben ik fan van Fujifilm. Toen kocht ik mijn eerste Fujifilm-camera: de Fujifilm xe-1 met de 18-55mm f/2.8 - 4.0 en de 50-230mm f/4.5 - 6.7. Nu is het februari 2024 en ik kan zeggen dat ik ‘alles heb wat ik wil’, en dat is nog al een gewaagde uitspraak. Er ging een hele reis van sparen, kopen en inruilen aan vooraf. Ben jij er zelf nog niet over uit wat jouw volgende aanschaf wordt en welke lens waarvoor geschikt is? Misschien helpt mijn blog jou op weg.
Wat ik nu heb:
Fujifilm XT-5
Fujifilm XT-3
X100V met de 19mm converter. Hierover een aparte blog.
Update! De Fujifilm X100VI is besteld! Kan niet wachten.
10-24mm f/4
Sigma 18-50mm f/2.8
18mm f/1.4
23mm f/1.4
33mm f/1.4
50mm f/1.0
Lenzen
Zoomlenzen: ik heb de 18-55mm f/2.8 - 4.0, 16-80mm f/4 OIS WR en 16-55mm f/2.8 gehad en inmiddels verkocht. Nu heb ik een standaard zoomlens van Sigma: 18-50mm f/2.8.
De drie lenzen die ik heb gehad en weer heb verkocht: Alle drie lezen leveren een goede beeldkwaliteit. De eerstgenoemde lens is klein. De 16-80mm heeft extra bereik en is bestand tegen regen en stof en de 16-55mm f/2.8 is populair vanwege het lichtsterke en constante diafragma over het gehele zoombereik. Ik denk dat het een kwestie van smaak is of je liever met een zoomlens of met een primelens fotografeert. 95% van de tijd fotografeer ik met een primelens, maar in sommige gevallen wil of kun je niet wisselen van lens of heb je gewoon echt dat flexibele bereik nodig. Toen kwam Sigma op de markt met een kleine, lichtsterke standaard zoomlens. Ook nog betaalbaar. Dus die moest ik hebben.
Hieronder enkele foto's gemaakt met een zoomlens.
De 56mm f/1.2 (verkocht)
Al snel na ik begon met fotograferen, wist ik dat ik me wilde verdiepen in portretfotografie. Ik keek (en kijk nog steeds) veel naar Youtubefilmpjes en op die manier leerde ik dat ik een lens nodig had met een vast brandpunt op, het liefst, 85mm (full frame) met een groot diafragma. Ik heb geen fullframe-camera, dus het equivalent van de 85mm op een full frame-sensor is de 56mm op een apsc-sensor. De 56mm f/1.2 behoorde al snel tot mijn apparatuur, maar gezien ik veel bewegende objecten (kinderen) fotografeer, had ik toch een les nodig met een snellere autofocus. Daarom maakte de 56mm f/1.2 plaats voor de 50mm f/1.0. Hieronder enkele foto's gemaakt met de 56mm f/1.2. Het blijft een mooie lens, absoluut goed genoeg als je onderwerpen niet constant bewegen.
50mm f/1.0
Sinds april 2021 heb ik de 50mm f/1.0 in mijn bezit. Dit was niet per se de bedoeling, maar ik mocht de lens lenen van een vriend die zelf overstapte naar het GFX-systeem van Fujifilm. Van lenen komt blijkbaar kopen, want die lens heb ik niet meer teruggebracht. Toen die lens net uit was, dacht ik; het verschil van f/1.2 en f/1.0... is dat het geld waard? Ik was niet overtuigd. Maar na het lenen van de lens, was ik 100% overtuigd. De autofocus is aanzienlijk sneller. Dat is voor mij van belang omdat ik regelmatig bewegende kinderen fotografeer. Ook op bruiloften of evenementen, waar mensen zelden even stil staan voor de foto, is een goede autofocus belangrijk. Daarnaast zie ik verschil in de bokeh. Hieronder enkele eerste foto's gemaakt met de 50mm f/1.0. Op deze foto's is de geweldige bokeh nog niet goed te zien. Ik hoop snel buiten portretten te maken zodat de zachte achtergrond beter tot z'n recht komt.
De 35mm f/2 WR. (verkocht)
Deze lens kocht ik erbij. Hij was zeer betaalbaar (tweedehands), weerbestendig en licht van gewicht. Ik noemde deze lens ook wel mijn speelgoedlens. Het is een ontzettend fijne, veelzijdige, scherpe lens. Omdat ik er relatief weinig voor heb betaald, fotografeert het meer ontspannen (met lenzen van duizend euro doe ik toch voorzichtiger) en durf ik de lens sneller mee te nemen naar het bos of naar het strand. Deze lens gebruik ik voornamelijk voor het fotograferen van kinderen en wanneer ik gewoon voor mijn eigen lol fotografeer. Sinds de aanschaf van de 33mm f/1.4, heb ik deze lens verkocht.
De 10-24mm f/4 (mark I)
Een extreme groothoeklens: een prachtige lens voor reis-, landschaps- en interieurfotografie. Relatief klein en zeer scherp. Een hele fijne lens wanneer je echt die grotere beeldhoek nodig hebt. Ik heb er niet voor gekozen om de upgrade te kopen, omdat de mark I-versie echt heel scherp is en omdat ik die weather resistance niet nodig heb.
De 50-140mm f/2.8 WR OIS (verkocht)
Deze lens kocht ik omdat ik interesse kreeg in sportfotografie. De lens heeft een veelzijdig zoombereik en een constant groot diafragma, wat ideaal is voor het fotograferen van sport en evenementen. De beeldkwaliteit is absoluut geweldig. Er is wel een maar: het gewicht en het formaat. Het gewicht van de lens (bijna een kilo) en het feit dat ik te weinig evenementen en sport fotografeer heeft mij doen beslissen om de lens toch weer te verkopen. Het is een zeer prijzige lens (rond de €1500,-), voor dat geld is de lens te duur om ‘m voornamelijk in de tas te laten zitten. Feit blijft wel dat de beeldkwaliteit fantastisch is en dat de lens erg veelzijdig is.
De 23m f/1.4
Dit is een prachtlens die scherpe resultaten geeft. De hoek van 23mm (35mm full frame) is zeer geschikt voor, zoals ze dat noemen, ‘storytellingfotografie’. Door de grotere hoek, neem ik meer van de omgeving mee in mijn foto’s, wat meer informatie (story) geeft. De eerste versie van de 23mm f/1.4 heeft een nadeel: net als de 56mm is de autofocus erg langzaam. Dat past niet bij mijn soort fotografie. Daarom heb ik op den duur de oude 23mm ingeruild voor de nieuwste 23mm f/1.4 met de vernieuwde autofocus.
33mm f/1.4 LM WR
Ik keek al een tijdje uit naar de aankondiging van deze lens. De originele 35mm f/1.4 van Fujifilm is een populaire lens, maar ook een oude lens. Vandaar dat ik wel wist dat er eens een update zou komen. En daar was-ie. 33mm is een hele fijne en veelzijdige beeldhoek om te gebruiken tijdens reportages, vooral in combinatie met een groothoeklens zoals mijn nieuwe 18mm. 50mm is natuurlijk ook prachtig, maar in kleinere ruimtes waar veel mensen zijn en iedereen veel beweegt, is de 33mm flexibeler in gebruik. Vandaar dat ik graag een 33mm wilde. De autofocus is werkelijk heel snel en de beeldkwaliteit is gewoon fantastisch.
90mm f/2 WR. (verkocht)
Ik kocht de 90mm f/2.0 voor het maken van portretten waarbij ik meer afstand houd. Die extra afstand sprak me eerst niet echt aan, maar soms is dat juist nodig, bijvoorbeeld om minder op te vallen en verder van het onderwerp te kunnen staan. Daarnaast is een langere brandpuntafstand perfect voor close-up-portretten. Online las ik ook louter lovende recensies, dus ik dacht; ik wil die lens. Ondanks dat ik een aantal geslaagde portretten heb gemaakt met de lens, heb ik 'm toch weer verkocht. Ik kan niet wennen aan de extra afstand tussen mij en het model. De 50mm en de 56mm lenen zich ook hartstikke goed voor close-up-portretten en ik ben gewoon veel meer gewend aan die brandpuntafstand.
De 16mm f/1.4. (verkocht)
Deze lens heb ik ooit tweedehands gekocht omdat ik de beeldhoek leuk vond, maar een lichtsterkere lens wilde dan de 10-24mm f/4. De lens is ontzettend scherp, beschikt over een hele korte minimale scherpstelafstand en is bestand tegen regen. Dat maakt de lens erg veelzijdig. In 2022 is de nieuwe 18mm f/1.4 op de markt gebracht. Gezien de 16mm soms net iets te veel vertekent en de nieuwe 18mm een snellere autofocus heeft, heb ik ervoor gekozen om de 16mm te verkopen en de 18mm aan te schaffen. Ik vind een grote beeldhoek zonder te veel vertekening en een snelle en scherpe focus belangrijk voor mijn reportages. Vandaar de keuze voor de 18mm. Wel heb ik met plezier gefotografeerd met de 16mm. Hier enkele foto's.
De 18mm f/1.4 LM WR
Dit is mijn nieuwste parel in de collectie. Zoals al uitgelegd bij de 16mm-lens, heb ik deze lens gekocht omdat het een grote hoek heeft, maar net niet te groot. Ideaal voor het fotograferen van reportages. De autofocus is snel en de beeldkwaliteit is fantastisch. Dit is absoluut mijn favoriete groothoeklens die goed past bij mijn stijl van fotografie. Ik heb er nog niet bijster veel mee gefotografeerd, maar ik heb er al wel een ceremonie mee gefotografeerd. Hier enkele foto's.